Dieta szynszyli powinna być dość uboga i surowa. Często jednak zdarza się, że są w niej niedobory włókna i nadmiar kalorii. Dlaczego tak się dzieje?
Szynszyla – kim jestem?
Szynszyla to endemiczny ( unikatowy dla danego ograniczonego obszaru) gatunek gryzonia o niezwykle pięknym futrze, bardzo miękkim i uznawanym za jedno z najcenniejszych na świecie. To z jego powodu przez ostatnie 200 lat organizowano masowe polowania na te zwierzęta. Taka masowa, rabunkowa gospodarka łowiecka doprowadziła do wybicia niemal całej naturalnie występującej populacji szynszyli. Obecnie jest gatunkiem krytycznie zagrożonym wyginięciem.
Środowisko naturalne szynszyli
Zatem naturalny pokarm szynszyli jest bardzo twardy i wymaga dokładnego przeżucia. Takie żucie musi siłą rzeczy powodować szybkie ścieranie się zębów. Dodatkowo zjadane przez nie rośliny pokryte są kurzem i piaskiem, co jeszcze bardziej zwiększa ścieralność pokarmu.”
Optymalna dieta szynszyli
“Dieta szynszyli powinna być dość uboga i surowa. Często jednak zdarza się, że są w niej niedobory włókna i nadmiar kalorii. Dlaczego tak się dzieje? Winne temu są najczęściej pokarmy treściwe i kaloryczne: zboża, owoce, orzechy – słowem przysmaki, których szynszyle wcale nie potrzebują.
Podstawą ich diety powinno być siano, wysokiej jakości – najlepiej tymotkowe. Dostępne stale i do woli. Dobrym rozwiązaniem jest podawanie równocześnie dwóch rodzajów siana po to, aby zwiększyć różnorodność gatunkową roślin oraz dostępność różnych związków i minerałów. Bardzo dobrym pomysłem jest podawanie gałązek, pędów i kory drzew jadalnych – świeżych bądź suszonych. Uzupełnieniem i urozmaiceniem diety powinny być susze roślinne, mieszanki ziołowe, liście drzew lub krzewów w ilości ok. 2 garści na jednego osobnika. Jako smakołyki można podawać korzenie mniszka, cykorii oraz zielonki np.: natki, liście porzeczki, babki lancetowatej, bazylii.
Gałązki brzozowe wraz z liści mogą być doskonałym urozmaiceniem diety szynszyli.
Warzywa typu marchewka, pietruszka, burak, topinambur, prasowany groch, kwiatostany (malwy, lipy, koszyczki rumianku), pyłki oraz siemię lniane to rzadkie rarytasy i ich dodatek powinien być ograniczony do minimum, rzadki oraz niewielki ilościowo.
Wysokoenergetycznych pokarmów nie powinno podawać się w ogóle. Zaliczamy do nich: owoce (świeże i suszone), rodzynki, migdały, nasiona dyni, słonecznika, chleb, wafelki czy inne ludzkie smakołyki.
Warto pamiętać, że kupując sianko smakowe np. z dodatkiem marchewki albo mieszankę ziół z kwiatami nagietka i topinamburem podajemy już zwierzęciu porcję smakołyków. Zatem kolejna porcja smakołyków z następnej torebki zwiększa ich pulę w dobowej dawce pokarmu.”
Zmiana pokarmu szynszyli
“Należy pamiętać, że diety nie należy zmieniać na siłę, kosztem głodówki. Ta dla szynszyli może
Obraz Benjamin M. Groß z Pixabay
okazać się groźniejsza niż błędy żywieniowe. Każdorazowo podczas wprowadzania lub odstawiania określonych pokarmów należy monitorować wagę zwierzęcia co 2-3 dni i kontrolować wizualnie czy zwierzę pobiera pokarm i w jaki sposób to robi – czy faktycznie go zjada czy tylko rozgryza i wypluwa. Jeżeli podczas zmiany diety zauważymy spadek masy ciała zwierzęcia należy zasięgnąć porady weterynarza. Spadek masy ciała rozumiany jest jako nagła utrata ponad 5% masy ciała albo jako powolny ale regularnie notowany w następujących po sobie ważeniach proces, który w perspektywie ok.10 dni spowoduje ubytek ok. 10% wagi wyjściowej.
Słowem, najlepsza dieta dla szynszyli to taka, która najbardziej odzwierciedla pokarm jakim żywiłoby się zwierzę w warunkach naturalnych. Komponując i dobierając składniki należy pamiętać o dwóch bardzo ważnych kwestiach. Pierwsza to zapewnienie długowłóknistego pokarmu potrzebnego do prawidłowego przeżuwania a tym samym optymalnego ścierania stale rosnących zębów. Druga to zapewnienie różnorodności, aby uniknąć niedoboru lub nadmiaru specyficznych substancji oraz by nie promować negatywnych nawyków żywieniowych u zwierząt.”
Świeża woda dla szynszyli
“Musi być bezwzględnie dostępna, wymieniana codziennie. W poidłach często rozwijają się glony zatem ich okresowe czyszczenie jest konieczne. Zamiast wody można podawać lekkie herbaty (owocowa, biała, zielona) albo napary z ziół (np. z rumianku). Spożycie wody może wzrastać w zależności od temperatury, wilgotności, rodzaju pokarmu. Zawsze warto zwracać uwagę na to ile zwierzę pije.”
Pielegnacja i kondycja szynszyli
Pielęgnacja
Szynszyle nie są zwierzętami wymagającymi zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Jednak koniecznością w ich przypadku są kąpiele piaskowe minimum 2 razy w tygodniu. Pozwalają one utrzymać futro w odpowiedniej kondycji, usuwając zanieczyszczenia oraz substancje tłuszczowe. Pojemnik z pyłem kąpielowym wstawiamy do klatki na 15-20min, tylko na czas kąpieli. Jeżeli przypadkowo futerko zostanie zmoczone wodą należy je jak najszybciej osuszyć.
Kondycja
Aby utrzymać kondycję szynszyli na właściwym poziomie należy zapewnić jej możliwość ruchu również poza klatką. Najlepiej wybrać na to godziny popołudniowe lub wieczorne. Pomieszczenie, po którym będzie poruszała się szynszyla powinno być właściwie zabezpieczone, pozbawione niebezpiecznych urządzeń. Należy też zabezpieczyć wszystkie otwory, drzwi oraz okna tak, aby zwierzę nie uciekło. Warto również zasłonić rośliny, kable i przewody, które mogą zostać pogryzione. W takich okolicznościach dobrze mieć przy sobie przysmaki, dzięki którym łatwiej będzie zwabić szynszylę do klatki. Pamiętajmy, że reagują one na dźwięki a nawet swoje imię!
Szynszyla w domu
Czego jeszcze potrzebuje? To zwierzątko stadne – zatem towarzystwa. Pomieszczenie, w którym będzie mieszkać powinno mieć dostęp do naturalnego światła zaś temperatura nie powinna przekraczać 25°C. Należy również pamiętać żeby klatka nie stała w przeciągu. Przygotowując lokum dla szynszyli miejmy na uwadze fakt, że jest ona nocnym markiem i w godzinach kiedy zwyczajowo marzymy o śnie jest najbardziej aktywna i pełna chęci do zabawy
Cytowane fragmenty pochodzą ze strony: http://jakubkliszcz.com/2015/03/13/zywienie-domowej-szynszyli.
Tekst opracowała: Monika Sak technolog w firmie Certech