Flyball, to sport drużynowy. W skrócie – sztafeta 4 psów, które biegną kolejno po sobie. Każdy z nich przeskakuje przez 4 przeszkody, tak zwane hopki i pobiera piłkę z boksu. Następnie wraca ta samą trasą i w fotokomórce (ejs) mija się z kolejnym psem.
My ludzie wiemy lepiej! My ludzie różnimy się od siebie – wyglądem, charakterem, sposobem bycia. Bardzo rzadko zgadzamy się z myślami „mój pies wie, czego chce”, „mój pies nie rozumie”, „mój pies się boi” czy też „mój pies źle się w tym miejscu czuje”, nie mówiąc już o czymś bardziej skomplikowanym, jak na przykład „co mój pies myśli”, „co czuje” albo czy odczuwa ból. Przypisywanie psom intencji i emocji do tej pory nadal często uważa się za totalną bzdurę.
Pies w domu to duża odpowiedzialność. Przyszły opiekun musi dokładnie przemyśleć czy podoła obowiązkom wobec zwierzęcia oraz czy starczy mu czasu, zapału i pieniędzy na jego utrzymanie. Trzeba też zadbać o zapewnienie psu zastępczej opieki na czas wyjazdu czy pobytu w szpitalu. Pies wymaga nie tylko karmienia czy regularnych szczepień, ale nade wszystko codziennej uwagi ze strony człowieka: ciekawych spacerów i zabaw.
Rola psa w życiu człowieka zmieniła się zdecydowanie w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Nawet rasy przeznaczone do specjalnych zadań (pasterstwo, polowanie, stróżowanie) coraz częściej nie muszą już pracować, a są po prostu towarzyszami. Każdy, kto został opiekunem psa z pewnością przyzna, że w jego życiu nastąpiła rewolucja. A wielu dodaje: „dlaczego nikt nie namówił mnie na psa wcześniej?”
Kiedy wśród domowników zapada decyzja o wymarzonym, nowym członku rodziny, pojawiają się różnego rodzaju wizje na temat jego wychowania, żywienia, użytkowości. Zaczynamy zakładać sobie pewne cele, które sukcesywnie będziemy chcieli osiągać. A gdy tylko pies pojawia się w naszym domu, z entuzjazmem rozpoczynamy realizację naszych założeń. No właśnie – naszych.
A co na to wszystko pies?
Czym jest dogoterapia? Jak wyglądają takie zajęcia? Dla kogo takie zajęcia? Patrycja Hendzel-Stefan odpowiada na te i inne pytania w rozmowie z Katarzyną Nogaj.
W większości przypadków, kiedy psy robią coś, czego nie chcemy, żeby robiły – np. zjadają śmieci podczas spaceru albo skaczą na mijanego sąsiada – zwykle z naszych ust wyrywa się głośne „nie!”. Niech pierwszy rzuci kamień ten, komu nigdy się to nie zdarzyło. A gdyby tak przestać używać słowa „nie”? Ktoś może spytać – ale jak to, czy nie powinienem uczyć swojego psa odpowiedniego zachowania? Oczywiście, ale możesz nauczyć psa podejmowania dobrych decyzji. Zamiast ciągle kontrolować jego zachowanie.
Kto zna lub słyszał o książce 7 nawyków skutecznego działania Stephena Coveya? Nie bez powodu uznawana za jedną z najbardziej wpływowych książek biznesowych XX wieku. Okazuje się, że wdrożenie zawartych w niej wskazówek przekłada się na efekty, jakie można osiągnąć w pracy z psami. Wszyscy mamy złe nawyki, a będąc częścią rodziny, nasze psy nie są wyjątkiem! Na szczęście dużo łatwiej jest zmienić złe nawyki psa niż, nasze.
Zabawa, oprócz tego, że sprawia radość zarówno właścicielowi, jak i psu, odgrywa ważną rolę w przygotowaniu szczeniaka do życia w wieku dorosłym. Pomaga mu rozwijać umiejętności społeczne i sprawność fizyczną, których będzie potrzebował do końca życia.
Istnieje wiele wyników badań wskazujących na to że obecność zwierzęcia, a w szczególności psa wpływa na poprawę tzw. mierzalnych parametrów odczuwania stresu u człowieka (szybkość uderzeń serca, częstotliwość oddechów, poziom kortyzolu, endorfin, dopaminy, oksytocyny i prolaktyny). Badania przeprowadzano w różnych grupach, zarówno w prowokowanych sytuacjach wykonywania stresujących czynności, jak i w sytuacjach wykonywania codziennych zadań w pracy. Wiemy, że wśród wielu korzyści płynących ze wzajemnych relacji między człowiekiem, a psem, także obecność psów w miejscu w pracy (Pets At Work) niesie za sobą korzyści dla obu stron.