Często podróżujesz z pupilem do ciepłych krajów basenu morza śródziemnego? Zachowaj ostrożność, ponieważ twój pies może zachorować na leiszmaniozę! Leiszmanioza wywołana jest przez pierwotniaka Leishmania infatum – przenoszony przez żyjące w ciepłym klimacie muchy piaskowe. Najwięcej notowanych przypadków tej choroby zaobserwowano w Hiszpanii, Grecji, Włoszech, Portugalii, Francji. W ostatnich latach na skutek zmian klimatycznych i ocieplenia klimatu zanotowano przypadki tej jednostki chorobowej w Polsce.
Autorką tekstu jest:
Tech. Wet. Angelika Janosik,
Przychodnia Weterynaryjna Zdrowy Pupil w Lubinie.
Przygotowanie do podróży z psem, kotem lub innym pupilem
Już dużo wcześniej przed planowanym wyjazdem powinniśmy sprawdzić w książeczce lub paszporcie, czy mamy komplet szczepień naszego Pupila. Chcąc wyjechać z nim poza granice Polski, trzeba pamiętać, że po szczepieniu przeciwko wściekliźnie będzie obejmować go 21-dniowa kwarantanna, chyba że jest to jego kolejne szczepienie, które zostało wykonane przed upływem terminu ważności poprzedniego.
Niekiedy zdarza się, że wczasowicze dopiero na granicy dowiadują się, że nie mogą wyjechać, ponieważ zwierzę nie było w odpowiednim terminie zaszczepione.
Zgodnie z przepisami obowiązującymi w Polsce, szczepienie przeciwko wściekliźnie należy wykonywać obligatoryjnie raz na rok. Jeśli termin podania dawki wypada w czasie planowanego wyjazdu, lepiej zaszczepić odpowiednio wcześniej niż spóźnić się choćby jeden dzień.
Wyjeżdżając poza granicę Polski – pies, kot czy fretka muszą być zaczipowane.
Jeśli mówimy o zwierzętach, które dopiero mają zakładany czip i paszport – trzeba pamiętać, że w ich przypadku również obowiązuje 21-dniowa kwarantanna i dopiero po upływie tego czasu, będziemy mogli przekroczyć granicę z naszym pupilem. Ma to związek właśnie z czipowaniem – gdyż dopiero ta czynność sprawia, że zwierzę staje się identyfikowalne poprzez nadanie mu unikalnego numeru czip.
Zapoznaj się z procedurami, jakie obowiązują w danym państwie
Konieczne jest zapoznanie się z procedurami, jakie obowiązują w związku z wjazdem z naszym pupilem na terytorium danego państwa.
W niektórych krajach zwraca się uwagę na termin odrobaczania zwierzaka. Na przykład: nie wcześniej niż 120 godzin i nie później niż 24 godziny przed wyjazdem.
Kiedy podawana jest dawka, lekarz weterynarii wpisuje, jaki preparat był podany, kiedy i o której godzinie. Niektóre państwa mają listę akceptowanych środków, dla innych ważna jest profilaktyka przeciwko kleszczom czy badanie kliniczne. Przed wyjazdem do konkretnego kraju warto również zapytać weterynarza, czy w związku z tym nie warto zaszczepić pupila na którąś z chorób, którą może się tam zarazić.
Co zabrać wyjeżdżając ze zwierzęciem?
Wyjeżdżając z pupilem pamiętajmy o zabraniu jego dokumentów – książeczki zdrowia i/lub paszportu. Oprócz tego zaleca się zabrać ze sobą pupilową apteczkę.
Pupila należy odpowiednio zabezpieczyć
W przypadku kotów czy mniejszych zwierząt niezbędny jest transporter.
Dla psów są specjalne pasy bezpieczeństwa – odpowiednie szelki, obroża – przystosowane do przejazdu pupila.
Przyda się również miseczka i butelka z wodą, żeby zwierzę miało możliwość uzupełnić płyny.
Czasem zwierzęta bardzo się stresują i już sam samochód wzbudza w nich lęk, dlatego w niektórych przypadkach przydatne mogą okazać się preparaty uspokajające.
Nasi mali przyjaciele mogą również cierpieć na chorobę lokomocyjną, tutaj także pupila można wspomóc lekiem.
Oczywiście wszystkie te preparaty muszą być odpowiednio dobrane do zwierzęcia, najlepiej po konsultacji ze specjalistą, dostępne w gabinetach weterynaryjnych.
Pierwsza pomoc
Należy sprawdzić, czy zwierzę ma drożne drogi oddechowe, wyczuwalne tętno i czy oddycha.
Aby sprawdzić drożność dróg oddechowych trzeba otworzyć pysk pupila. Jeśli znajduje się w nim jakiś przedmiot i jest dostępny, można spróbować go delikatnie wyjąć. Jeśli jest głęboko, żeby uniknąć wepchnięcia go jeszcze bardziej, nie należy go ruszać.
Kiedy chcemy ustalić, czy zwierzę oddycha, obserwujemy ruchy klatki piersiowej. Jeśli ich nie dostrzeżemy, należy ułożyć zwierzę na boku i rozpocząć sztuczne oddychanie. Jednak trzeba pamiętać, że jest ono dość ryzykowne. Wdmuchując zbyt dużo powietrza można zaszkodzić zwierzęciu. Kiedy jednak się go podejmiemy – należy zamknąć pysk i wdmuchiwać powietrze przez nozdrza (układając dłoń w „rurkę”).
Wyczuwalność pulsu najłatwiej sprawdzić w pachwinie po wewnętrznej stronie uda – przyłożyć i docisnąć całą dłoń we wspomnianym miejscu.
Jeśli nie wyczuwamy krążenia, należy ułożyć zwierzę na prawym boku i uciskać klatkę piersiową tuż za lewym łokciem. Siłę ucisku należy dostosować do wielkości zwierzęcia (klatka piersiowa powinna pod siłą ucisku – uginać się około 30% swojej głębokości). Wykonujemy około 30-100 uciśnięć na minutę (ilość zależna jest od wielkości zwierzęcia – im jest ono większe tym mniej uciśnięć wykonujemy).
Przegrzanie organizmu
Jeśli zwierzę jest nieprzytomne, ale oddycha i jest wyczuwalna akcja serca, należy możliwie jak najszybciej schłodzić jego ciało – delikatnie zwilżyć mu sierść. Nie wylewamy na nie wody ani nie wkładamy go do wanny. Stopniowo schładzamy, zwilżamy: sierść, łapy, uszy, fafle.
Jeśli zwierzę jest przytomne podajemy mu wodę. Trzeba tutaj wspomnieć, że nie zawsze przystawi się do miski i będzie ją piło, nawet nie należy mu pozwalać robić tego zbyt łapczywie. Powinniśmy dozować małe łyki.
Do wody można dodać elektrolity – zakupione przed podróżą w gabinecie weterynaryjnym.
Owady, kleszcze
W przypadku użądlenia – należy usunąć żądło, później oczyścić, zdezynfekować miejsce. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku wbitego kleszcza. Jeśli potrafimy – możemy usunąć go samodzielnie (przydadzą się tutaj kleszczołapki).
Po usunięciu ciała obcego, należy zdezynfekować miejsce ukłucia. W przypadku kleszcza – sprawdzić, czy jakaś jego część nie została w ciele pupila.
Po takich zdarzeniach obserwujemy czworonoga pod kątem wystąpienia reakcji alergicznych, na przykład: obrzęku, zaczerwienienia albo czy zwierzę nie zaczyna się słaniać na nogach. Jeśli któreś się pojawi – należy jak najszybciej odwiedzić gabinet weterynaryjny.
Złamania i stłuczenia
W przypadku złamania zamkniętego, staramy się unieruchomić miejsce jego wystąpienia. Pamiętając o odpowiednim nacisku. Schładzamy chore miejsce, ale nie bezpośrednio na skórę, tylko na przykład przez jakąś ściereczkę, złożony podkoszulek, itp.
Jeśli mamy do czynienia ze złamaniem otwartym, należy zrobić ucisk nad krwawiącym miejscem. Po kilku chwilach należy ten ucisk poluźniać, żeby nie doszło do martwicy.
Stłuczenia okładamy chłodnym kompresem.
W każdym przypadku, kiedy przytrafiło się coś naszemu pupilowi powinniśmy szukać pomocy u weterynarza, który w razie potrzeby ustabilizuje jego stan i podejmie decyzję w odniesieniu do dalszej opieki lub leczenia.
PUPILOWA APTECZKA:
– preparat na pchły i kleszcze
– środki odkażające
– materiały opatrunkowe (bandaże, plastry, gazy)
– maść wspomagająca gojenie ran
– elektrolity (pies również może się odwodnić! najczęstsze objawy to ziajanie, słabość, blade i suche błony śluzowe, zapadnięte gałki oczne)
– preparat normalizujący działanie układu pokarmowego
– kleszczołapki, które ułatwiają wydobycie intruza
– krem powlekający opuszki łap – przydaje się nie tylko w zimie! Gorące powierzchnie po których chodzą zwierzęta są równie niebezpieczne jak te zmrożone!
– woda utleniona
– rękawiczki jednorazowe
– leki, które pupil przyjmuje na stałe.
KONKURS – ogłoszenie zwycięzców
Nagrody otrzymują:
Agata Bodora
Julia Dudziuk
Emilia Kuchlewska
Magdalena Lipińska
Magdalena Nimirska
Mirosława Wawrzyniak