“Kociaki tej rasy wyglądają „jakby piorun strzelił w rabarbar”. 😉 Są bardzo kudłate i przez to wyglądają niezwykle zabawnie.” Poznajmy bliżej te wyjątkowe koty!
Z MONIKĄ FELIS
Z HODOWLI KOTÓW SELKIRK REX – FELIS FINEZJA*PL MONIKA I ANDRZEJ FELIS
ROZMAWIA KATARZYNA NOGAJ.
Katarzyna Nogaj: Kiedy i jak zaczęła się Wasza przygoda z kotami?
Monika Felis: Kocia historia zaczęła się kilka lat temu, kiedy to nasz syn przyniósł z podwórka małego kociaka, którego nazwaliśmy Tiger (niestety nie ma go już z nami). Od tego momentu pokochaliśmy koty, chociaż zawsze byliśmy zadeklarowanymi „psiarzami”. 🙂
Wczesną wiosną 2013 roku pojechaliśmy po raz pierwszy na wystawę kotów i tam mój mąż zakochał się w kotce rasy Maine Coon. Po rozmowie z właścicielką hodowli, wiedzieliśmy już, że Gracja zostanie członkiem naszej rodziny. Był to pierwszy rasowy kot w naszym domu.
Od tego czasu, jeździliśmy na każdą wystawę kotów, która odbywała się w naszej okolicy.
W czerwcu, również 2013 roku, na jednej z wystaw zachwyciłam się rasą Brytyjskie długowłose, ale stwierdziłam, że mamy już za dużo kotów… Jednak każdy, kto je ma wie, że „koty są jak chipsy – na jednym się nie kończy”. Tak samo było też z nami.
Na wystawach zebraliśmy sporo wizytówek hodowców różnych kocich ras, a później przeglądałam ich strony internetowe. Pewnego dnia, w galerii jednej z nich natknęłam się na zdjęcie Finezji – koteczki rasy Selkirk Rex.
To była miłość od pierwszego wejrzenia. Kociaki tej rasy wyglądają „jakby piorun strzelił w rabarbar”. 😉 Są bardzo kudłate i przez to wyglądają niezwykle zabawnie. Od tego momentu wiedziałam już, że Fifi musi z nami zamieszkać.
Ponieważ Finezja okazała się koteczką o dosyć rzadkim umaszczeniu i po bardzo dobrych rodzicach, z mężem Andrzejem podjęliśmy decyzję o założeniu hodowli rasy Selkirk Rex.
K. N.: Jak powinien wyglądać wzorcowy Selkirk Rex?
M.F.: To średniej wielkości kot z mocnymi kośćmi, dzięki czemu jest dość ciężki i sprawia wrażenie silnego. Ma przysadzistą budowę, krótki pysk i okrągłą głowę, duże i również okrągłe oczy. Jego uszy są średniej wielkości, szeroko rozstawione i zwężają się w stronę końców. Ogon średniej długości. Selkirki mogą występować w wersji długo lub krótkowłosej, a także z futerkiem kręconym (curly) lub całkiem prostym (straight). Występują we wszystkich kolorach i wzorach. Stopień skręcenia futra zależny jest od wieku, płci, klimatu i pory roku. Charakterystyczną cechą rasy są kręcone wąsy, które często się łamią.
K. N.: Jaki mają charakter?
M.F.: Koty tej rasy wyróżniają się łagodnym, spokojnym, zrównoważonym charakterem. W obyciu przypominają koty ras: perskiej, egzotycznej oraz brytyjskiej, z których wywodzą się ich przodkowie. Są towarzyskie i przyjazne. Nie wykazują agresji i świetnie dogadują się z innymi zwierzętami domowymi – zarówno psami, jak i kotami. Potrafią sobie poradzić same w domu pod nieobecność ludzi, ale towarzystwo przedstawiciela tego samego gatunku i możliwości wspólnej zabawy jest bez wątpienia jednym z lepszych sposobów zapewnienia kotu dobrych warunków życia. Selkirk Rex nie powinien mieć problemu z zaakceptowaniem też innych zwierząt. Jednak, na pewno ważny będzie proces zapoznawania ich ze sobą. Ja polecam metodę socjalizacji z izolacją. Kot mieszkający pod jednym dachem z psem powinien mieć również swoje miejsce (najlepiej podwyższone), do którego psiak nie będzie miał dostępu. Podstawą jest również nauczenie psa życia pod jednym dachem z kotem.
K. N.: Jakie są w relacji z ludźmi?
M.F.: Są typem kocich pieszczochów, które uwielbiają kontakt i zabawy z człowiekiem. Mają charakter trochę jak pies, ponieważ bardzo przywiązują się do opiekuna i potrafią podążać za nim krok w krok. Nasze koty witają nas już w drzwiach, gdy wracamy z pracy i chętnie uczestniczą we wszelkich obowiązkach domowych, jak gotowanie czy sprzątanie.
K. N.: A jak reagują na dzieci?
M.F.: Selkirki świetnie sprawdzą się jako pupile, także w rodzinie, gdzie są dzieci. Przy czym kluczowe będzie nauczenie pociech, że koty to żywe i czujące istoty. Do tego, wykazujące się dużo większą niezależnością niż na przykład psy.
K. N.: Jakie warunki trzeba im zapewnić?
M.F: Jak wspomniałam wcześniej – są to koty zrównoważone i spokojne, ale jednocześnie lubiące różne formy aktywności fizycznej i umysłowej. Potrzebują codziennej dawki atrakcji oraz zaspokojenia swoich potrzeb i instynktów, np. gonienia za zabawką przyczepioną do wędki lub łapania piórka czy sznurka, a po zabawie bardzo chętnie ułożą się koło swojego opiekuna na kanapie czy fotelu i odpoczną razem z nim.
Lubią mieć poczucie kontroli nad swoim otoczeniem, dlatego warto zapewnić im możliwość przebywania w wysoko położonych miejscach, jak półki czy wierzchy regałów bądź szaf. Jest to też sposób, aby zapewnić im warunki zbliżone do tych, jakie miały przez lata, zanim trafiły do naszych domów, kiedy wspinały się na wysoko położone gałęzie, dzięki czemu łatwiej unikały kontaktu z potencjalnie niebezpiecznymi dla nich zwierzętami.
K. N.: Czy pielęgnacja tych kociaków jest wymagająca?
M.F.: Nie tak bardzo. Trzeba je co kilka dni czesać i delikatnie wyczesywać ewentualne kołtuny. Można to z łatwością zrobić przy użyciu grzebienia o rzadko rozstawionych zębach. W okresach linienia warto czesać koty codziennie, unikniemy dzięki temu przyklejonych do wszystkich mebli włosów. Po takim zabiegu loczki kota się rozprostowują, ale po jakimś czasie powracają do swej pierwotnej postaci. Odmiany krótkowłosej nie trzeba tak często szczotkować.
Foto. Marcin Spychaj
Po perskich przodkach, koty selkirk rex zyskały brahycefaliczną budowę twarzoczaszki i tym samym tendencję do nadmiernego łzawienia. Dlatego, jeśli jest taka potrzeba, przecieramy okolicę oczu płatkami zwilżonymi wodą lub specjalistycznym płynem. Dzięki temu zapobiega się powstawaniu odbarwień sierści wokół oczu.
Warto również regularnie kontrolować uszy swojego pupila i czyścić je, jeśli zauważymy w nich nadmiar zabrudzeń. Kręcone włosy w uszach kotów tej rasy mogą delikatnie podrażniać skórę w ich wnętrzu i powodować nadmierną produkcję woskowiny.
K. N.: A kwestie żywieniowe?
M.F.: Każdy kot jest inny, co przekłada się na różne preferencje smakowe i potrzeby żywieniowe. Koty należą do mięsożerców i muszą otrzymywać w karmie różne składniki odżywcze. Ich zawartość będzie się różnić w zależności od wieku, stylu życia i stanu zdrowia. Dorastający, energiczny kociak potrzebuje innych proporcji składników w swojej diecie niż mniej aktywny starszy kot. My karmimy nasze koty wysokomięsnymi karmami mokrymi oraz karmami suchymi dobrej jakości. Jako smakołyk podajemy również surowe, wcześniej przemrożone mięso wołowe lub z indyka. Należy pamiętać o właściwych ilościach karmy, aby utrzymać idealną sylwetkę i postępować zgodnie z zaleceniami oraz indywidualnymi preferencjami, co do karmy mokrej lub suchej.
Selkirk rex potrzebuje dużej dawki zabawy i ruchu oraz zrównoważonej diety, ponieważ ma skłonności do otyłości.
K. N.: Czy występują u nich jakieś choroby częściej niż u innych ras kotów?
M.F.: Selkirk rexy żyją od 12 do 20 lat. Nie są chorowite, ale mogą u nich występować dwie choroby charakterystyczne dla tej rasy o podłożu genetycznym.
Kardiomiopatia przerostowa, która charakteryzuje się zgrubieniem mięśnia sercowego oraz wielotorbielowatość nerek.
W naszej hodowli u wszystkich kotek i kocurów reproduktorów przeprowadzamy badanie, które ma na celu wykluczyć wielotorbielowatości nerek (Policystic Kidney Disease).
Wykonujemy również echo serca wykluczające kardiomiopatię. Obie choroby są dość powszechne u persów i Brytyjczyków. Stanową też zagrożenie dla Selkirków, które wśród swoich przodków mają wielu przedstawicieli tych ras.
Oprócz powyższego, podobnie jak wszystkie inne koty, wymagają regularnych szczepień, odrobaczania i kontroli stanu zdrowia.
K. N.: Za co najbardziej lubicie Selkirki?
M.F.: Najbardziej podoba mi się to, że pomimo niezależności, która jest ogólnie cechą kocią, Selkirki kochają być blisko człowieka. Bardzo często się zdarza, że któryś z kotów kładzie się w zasięgu naszej ręki i domaga głaskania lub wchodzi na kolana i prosi o pieszczoty.
Ocierają się o nasze nogi i śpią z nami w łóżkach, cały czas towarzyszą we wszystkich czynnościach, począwszy od porannych ablucji, po pomoc w czynnościach kuchennych. Do tego mają cudownie miękkie futerko i czasami wystarczy na nie tylko spojrzeć, żeby mruczały 🙂
K. N.: Bierzecie udział w wystawach?
M.F.: Uczestnictwo w kocich Wystawach uważamy za niezwykle cenne lekcje, pomagające w prowadzeniu hodowli. Wystawa, to nie tylko zaprezentowanie swoich kotów i upewnienie się, że spełniają wzorzec rasy, ale też cudowne spotkania z innymi hodowcami – wymiana informacji, dzielenie się doświadczeniami i nowe kontakty.
K. N.: Dziękuję za rozmowę