Czy to prawda, że jesienią, zwierzęta podobnie jak ludzie, narażone są na przeziębienia, różnego rodzaju infekcje, katar, kaszel? Jak wzmocnić organizm pupila i przeciwdziałać chorobom? Odpowiada Lek. Wet. Dominika Maziec.
Lek. Wet. Dominika Maziec, Przychodnia Weterynaryjna Zdrowy Pupil w Lubinie.
To prawda, że zwierzęta tak jak ludzie są narażone na przeziębienia, infekcje, katar, kaszel, dlatego jak najbardziej powinniśmy wzmacniać ich odporność. Możemy podawać pupilowi wielowitaminowe suplementy na przykład w syropach albo w kapsułkach. Wspomagająco na układ odpornościowy działa witamina C, D, cynk, beta-glukan.
Ważną rolę w zapobieganiu wspomnianym dolegliwościom odgrywa profilaktyka. Ta jest szczególnie istotna również w przypadku aplikowania preparatów chroniących przed pasożytami. Obecnie między innymi pchły i kleszcze mają bardzo długie okresy aktywności. Warto więc zadbać o zwierzaka i zakropić pipetką, założyć obrożę lub podać tabletki, które radzą sobie z pasożytami zewnętrznymi.
O czym należy pamiętać po wakacyjnych wyjazdach?
Jeśli w czasie letnich miesięcy podróżowaliśmy ze swoimi pupilami poza Polskę, na przykład w cieplejsze regiony Europy albo gdzieś dalej, polecamy zrobić badanie krwi.
Laboratoria weterynaryjne oferują profile podróżne, dla zwierząt powracających na przykład z Afryki czy Australii. Dzięki takim badaniom można wykryć między innymi niebezpieczne pasożyty (Dirofilaria czy Leishmania) i podjąć leczenie.
Jesienny spacer
Po każdym spacerze dobrze jest zwrócić uwagę na łapki pupila. Najlepiej umyć je lub przetrzeć szmatką. W czasie jesiennej pogody, oprócz tego, że łatwo się brudzą, mogą się na nich znaleźć na przykład swędziki jesienne. Są to roztocza, które podrażniają skórę zwierzaka, a ten, żeby załagodzić swędzenie, może podgryzać łapki (doprowadzając nawet do stanu zapalnego i samookaleczeń) i być niespokojny.
Photo by Cole Wyland on Unsplash
Zabiegi
Jeśli planujemy poddać pupila jakiemuś zabiegowi, na przykład: kastracji/sterylizacji albo usuwania guzów – okres jesieni, to dobry czas. Temperatura zwykle jest najbardziej optymalna, czyli niezbyt wysoka – niezbyt niska. W takich okolicznościach rany dobrze się goją, zwierzęta lepiej znoszą narkozę.
Gryzonie i króliki jesienią
Jeśli chodzi o nasze najmniejsze zwierzaki – gryzonie czy króliki – zaleca się wykonać im badanie kału. Po sezonie letnim, w którym jedzą więcej zielonek czy są wypuszczane na trawę, którą skubią, warto oddać próbkę do analizy. Jeśli wystąpią w niej pasożyty, lekarz weterynarii zaleci odrobaczanie (odpowiednio dobrane do wyniku badania kału).
W przypadku szczepień królików (jeśli nasz króliczek jest szczepiony szczepionką działającą pół roku) – dawki przypominające szczepień podawane są w sezonie wiosennym, a kolejne właśnie jesienią.
Infekcje jesienne
Oprócz tego, że psy i koty mają specyficzne dla siebie zarazki, są również takie, które nie są specyficzne gatunkowo. Zdarzają się przypadki, gdzie w wywiadzie słyszymy, że właściciel niedawno chorował, a później pojawiła się choroba również u zwierzaka. Dotyczy to w szczególności chorób bakteryjnych gardła czy krtani, wywoływanych przez gronkowce, paciorkowce.
U psów występują także choroby układu oddechowego, przeciw którym wykonujemy szczepienia. To kaszel kenelowy – lubi się uaktywniać w sezonie jesiennym. Szczególnie w miejscach, gdzie są większe skupiska psów. Na przykład, jeśli zostawialiśmy pod naszą nieobecność pupila w hoteliku dla psów, a nie był szczepiony, może się zdarzyć, że na tę właśnie chorobę zachoruje.
W przypadku kotów najbardziej popularną chorobą jest koci katar. Atakuje ona koty przez cały rok, jednak kiedy jesienią robi się chłodniej – sprzyja to pojawianiu się wspomnianej infekcji.
Kaszel kenelowy – tak potocznie nazywamy zakaźne zapalenie oskrzeli i tchawicy u psa. Wywołują je adenowirusy, wirusy parainfluenzy psów, herpeswirus psów, a także różnego rodzaju bakterie przenoszone drogą kropelkową. Objawy: zmęczenie, gorączka, wysięk z nosa i spojówek, suchy kaszel, który nasila się przy aktywności.
Koci katar – wirusowa choroba górnych dróg oddechowych często nadkażona bakteryjnie. Koty mogą
się nią zarazić przez bezpośredni kontakt z wydzieliną z nosa, oczu lub śliną chorego osobnika, a nawet ocierając się o przedmioty, na których znajdowała się wydzielina z tym wirusem. Objawy: wysięk z nosa i spojówek, kichanie, nadżerki, gorączka, brak apetytu.
Lepiej zapobiegać niż leczyć
Szczepienia pomagają zapobiegać rozmaitym chorobom. Pamiętajmy, że trzeba je podawać regularnie.
Kocię czy szczenię szczepimy przeciw chorobom zakaźnym (w tym kociemu katarowi lub kaszlowi kenelowemu – w zależności od gatunku) trzema lub czterema powtarzającymi się dawkami. Tak, by ostatnia z nich była podana po ukończeniu 16 tygodnia życia. Wynika to z tego, że po osiągnięciu tego wieku, przeciwciała matczyne nie będą już zaburzały wytworzenia się własnych przeciwciał. Dorosłe zwierzę szczepimy później raz na dwa lata.
Photo by Jake Green on Unsplash
W przypadku kociego kataru szczepienie powtarzamy co rok.
Zaszczepienie nie zapobiega w zupełności wystąpieniu tych chorób, jednak zdecydowanie skraca okres ich leczenia, a także minimalizuje wystąpienie powikłań, które mogą wystąpić po przebytej chorobie.