Whippet to rasa psa zaliczana do grupy chartów. Łagodny, w domu zachowuje się bardzo spokojnie, jednak na dworze musi mieć możliwość się wybiegać. Jest bystry i ma niemal wszystkie cechy idealnego psa rodzinnego.
Dzieje whippeta nie są do końca poznane, ale już w XVI wieku niewielkie charty uwieczniane były na licznych dziełach sztuki.
Oficjalnie rasa została uznana przez angielski Kennel Club w 1890 roku. Pierwszem championem Whippetem został pies Zuber.
Whippety wyhodowane przez angielskich i szkockich robotników, rzemieślników, górników były też idealnymi psami do polowań na króliki – gdzie błyskawicznie rzucały się w pogoń za zdobyczą.
Podstawowe informacje o rasie whippet
PODSTAWOWE INFORMACJE:
- Klasyfikacja FCI: Grupa 10 Charty, Sekcja 3 Charty krótkowłose
- Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
- Długość życia: 13-16 lat
- Charakter: łagodny, czuły, zrównoważony
Rodzaj szaty: włos delikatny, krótki, przylegający, dopuszczalne wszelkie umaszczenie oraz ich kombinacje z wyjątkiem marmurkowego
Tolerancja wobec innych zwierząt: wysoka
Wielkość dorosłego osobnika: Psy: 47-51 cm; Suki: 44-47 cm
Waga dorosłego osobnika: 10-18 kg
Źródło: http://www.zkwp.pl/zg/wzorce

Rozmowa z Katarzyną i Wojciechem Lazar z hodowli chartów angielskich whippet „Lazarus”
PUPIL: Od jak dawna zajmują się Państwo whippetami? Dlaczego ta rasa?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Pierwszy whippet pojawił się w naszym domu 1 listopada 1985 roku. To, że był to pies tej rasy było właściwie przypadkiem. Kiedy zobaczyliśmy małą, białą kuleczkę, stało się oczywiste, że to będzie ten nasz wymarzony szczeniaczek.
Aluś (Ch ALVARO Andzi Chatka) był z nami 18 lat i to on sprawił, że pokochaliśmy i zaczęliśmy podziwiać tę rasę.
Początkowo niewiele o niej wiedzieliśmy. Ówczesna literatura kynologiczna praktycznie nie istniała. Informacje, na jakie można było trafić, to jedynie wzmianki w prasie kynologicznej.
Rasę poznawaliśmy bliżej dzięki naszemu Alusiowi, który u nas dorastał i pokazał jaka jest wspaniała i kochana. Wychowywał się u nas wraz z 4 letnią wtedy córka Kingą i rocznym synem Jackiem. Był psem bez cienia agresji, bardzo cierpliwym, troskliwym, ciepłym i kochającym.
W 1993 roku postanowiliśmy założyć hodowlę. Do dnia dzisiejszego urodziło się u nas stosunkowo niedużo miotów, zwykle mamy jeden rocznie.
Każdy z nich, to efekt dokładnej analizy rodowodów i doboru rodziców pod względem exterieru i charakteru. Dzięki takiemu postępowaniu, nasza hodowla zaznaczyła się wieloma wielkimi sukcesami w ponad 60-letniej historii rasy w Polsce. Pierwsze Whippety z tytułem interchampion w Polsce, to nasze A-HA Lazarus i LOVE ME TENDER Lazarus. Oprócz nagród i docenienia wyhodowanych egzemplarzy pod względem anatomii i zgodności ze wzorcem (na wystawach) dochowaliśmy się psów o wspaniałym charakterze: radosnych, wesołych, przyjacielskich.
Nasze whippety są doskonałym materiałem genetycznym. W rodowodach wielu hodowli w Polsce płynie krew naszych psów. Sięgają po nią również hodowcy zza granicy.
PUPIL: Jakie są psy tej rasy?

Fot. Hodowla Lazarus
Katarzyna i Wojciech Lazar: Mają łagodne charaktery, co sprawia, że są wspaniałymi psami rodzinnymi. Ufne, troskliwe, doskonale współżyją zarówno ze starszą, jak i młodą osobą, czy małymi dziećmi. Uwielbiają zabawę, przytulanie się.
Jako psy stadne, lubią towarzystwo innych zwierząt. Doskonale czują się w grupie, a wspólne życie kilku psów w jednym domu jest czymś najnormalniejszym na świecie. Mówi się, że kto ma jednego whippeta to po kilku latach będzie miał kilka, ponieważ lepiej się chowają i są szczęśliwsze w grupie.
Jakie są w kontaktach ze zwierzętami?
W stosunku do innych obcych psów są przyjacielskie i ufne, co nie zawsze jest dobre w spotkaniu z rasą niezrównoważoną, nadpobudliwą i wyuczoną do bronienia swojej własności.
Niestety, w obecnych czasach, kiedy whippet stał się modną rasą, ilość miotów „na kolor” czy „bo moja suczusia musi mieć szczeniaki”, pociągnęło za sobą wiele problemów wychowawczych, zdrowotnych i psychicznych. Dlatego każdy, kto chce być pewien psa, powinien skrupulatnie sprawdzić jego pochodzenie.
PUPIL: Jak powinien wyglądać whippet?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Każda rasa FCI ma swój wzorzec, który dokładnie opisuje cechy exterieru.
Ważne jest pierwsze wrażenie jakie pozostawia whippet przy spojrzeniu na niego. Powinien być połączeniem siły i elegancji. Charakterystycznie noszone uszy (w tzw. pączek róży), pojemna klatka piersiowa.
Ważny jest ruch: płynny, dynamiczny, wydajny. Kończyny prowadzone nisko z długim wykrokiem. Dopuszczalne jest każde umaszczenie, rozmieszczenie łatek, plamek czy prążków.
PUPIL: Dla kogo whippet?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Na pewno nie dla osób, które szukają w psie stróża. Nie nadaje się też dla ludzi, którzy lubią jednostajnie szkolić i pracować z psem, a do nauki wykorzystują przemoc, krzyk, gwałtowność.
Są idealnymi towarzyszami dla ludzi wrażliwych, którzy lubią się cieszyć swoim psem w ciągu dnia, w ciszy i spokoju. Jest niekłopotliwy, doskonale spełni się w roli towarzysza i przyjaciela. Jeżeli ktoś chce mieć psa po to, żeby go kochać i przytulać do poduszki – nie mógł lepiej wybrać. Whippet, to zespół cech predysponujących go do roli maskotki. Dobre jedzenie, kilka spacerów w ciągu dnia połączonych z możliwością kilkuminutowej zabawy bez smyczy – to praktycznie wszystko czego, oprócz towarzystwa człowieka, potrzebuje.
Whippet, jak wspominałam jest psem rodzinnym. Dla wielu dzieci staje się bratem, powiernikiem tajemnic, przyjacielem zabaw i przytulanką, kiedy trzeba się wypłakać czy wyżalić.
Koniecznie należy dziecku wytłumaczyć na samym początku, że pies nie jest zabawką do dręczenia, ciągnięcia za ogon, dłubania w oczku – zresztą to się dotyczy każdego zwierzęcia, a nie tylko whippetów.
PUPIL: Są aktywne czy raczej spokojne?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Młody whippet jest jak armata przed wystrzałem, z milionem pomysłów w jednej chwili. Nie powinien więc zostawać bez nadzoru. Jeśli będzie tego wymagać sytuacja – najlepiej wtedy znaleźć mu jakieś zajęcie, na którym będzie mógł skupić swoją uwagę. Warto też zabezpieczyć cenne rzeczy i to nie tylko na „wysokości nosa”, ale i znaczenie wyżej – ponieważ jego pomysłowość w dotarciu do celu jest nieskończona. 🙂 Trzeba pamiętać, że to inteligentne zwierzęta, które zamiast się nudzić potrafią wymyślać zaskakujące zajęcia.
Dorosły, to oaza spokoju – przysłowiowa angielska flegma (jak na angielską rasę przystało). Co nie zmienia faktu, że czas na spacer bez smyczy, połączony z zabawą muszą mieć zapewnione codziennie. Ważny jest też bezpieczny teren, ponieważ szybkość w pokonywaniu odległości jest ogromna, a silny instynkt pogoni potrafi zmobilizować je do poderwania się za kawałkiem papieru, ptakiem czy wiewiórką. Trzeba mieć oczy dookoła głowy i wyprzedzać ich instynkt i szybkość przynajmniej o jeden duży krok.

Fot. Hodowla Lazarus
Właściwie trudno powiedzieć w jaki sposób zapewnić odpowiednią ilość aktywności. Wiele zależy od tego, jaki jest jej cel. Inny rodzaj wysiłku musi być zapewniony dla psów startujących w zawodach, inny dla tych spędzających czas towarzysko, z rodziną.
Jeśli ktoś zapragnie wykorzystać aktywność rasy, ma do wyboru m.in. wystawy, wyścigi, coursing, konkurencje posłuszeństwa. Coraz częściej whippety widuje się na zawodach Flyball czy Frisbee.
Przeciętny whippet podczas spaceru dawkuje sobie ruch indywidualnie. Są takie, które jak maszynki – cały czas w ruchu, gonią i starają się prowokować inne psy do gonitwy. Są też takie, które po 5 minutach szaleństwa, już do końca spaceru idą spokojnie.
Muszę też powiedzieć, że znam whippety, które nigdy nie chodziły na prawdziwe spacery i potrafiły się przystosować do takiego stylu życia. Jednak trudno mi ocenić, czy są szczęśliwe. Wiele razy słyszeliśmy taką opinię, że chart (czyli whippet również) powinien codziennie przebiec wiele kilometrów. Może nie trzeba słowa „wiele” traktować zbyt dosłownie, ale na pewno dużo swobodnego ruchu da mu wiele radości
PUPIL: Jak przygotować dom dla whippeta ?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Jeżeli są schody, to należy je zabezpieczyć, żeby sam po nich nie gonił. Jeżeli kable, to schować je w ochronkach. Piloty, telefony, cenne przedmioty – trzymać poza zasięgiem.
Poza tym, nie ma znaczenia czy to whippet, jamnik, doberman, czy inna rasa – przestrzeń musi być przede wszystkim bezpieczna.
PUPIL: Jakie warunki trzeba im zapewnić?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Jak każdemu szczeniakowi – miejsce, gdzie będzie miał swój azyl i oczywiście miski. Jedna z systematycznie wymienianą, świeżą wodą i druga na jedzenie.
Uwielbiają wylegiwać się na kanapach, fotelach i spać w łóżku. Ważne są również bezpieczny wybieg i możliwość zabawy w terenie.
Nasze najlepiej czują się, kiedy są w centrum zainteresowania, głaskane, chwalone, przytulane. Dzień spędzają na fotelach, uwielbiają zakopywać się i otulać w futrzaki, narzuty czy koce, ponieważ są wybitnie ciepłolubnymi istotami. (Jako ciekawostkę dodam, że na Syberii również mieszkają whippety – nie mam pojęcia, jak one to wytrzymują!!!)
Noce… No cóż, dla niektórych może to być oburzające, ale noce whippety najchętniej spędzają w łóżku, wtulone w podusię, pod pierzynką… Oczywiście, jeżeli ktoś uważa, że to nie miejsce psa – można spróbować nauczyć go sypiania w innym miejscu. Jednak w 99 % kończy się przegraną opiekuna. 🙂
PUPIL: Jakie mają wymagania żywieniowe?

Fot. Hodowla Lazarus
Katarzyna i Wojciech Lazar: Żywienie, to obszerny temat. U nas jadają przygotowywaną karmę z mięsa, warzyw i różnych dodatków. Sposób odżywiania zależy od właścicieli i ich inwencji twórczych, chęci i czasu. Niektóre whippety mają delikatne żołądki i każda zmiana w sposobie karmienia (czy to naturalne, czy suche) powinna być wprowadzana stopniowo.
Oczywiście żadnych gotowanych kości, ponieważ powodują zaparcia. Ważny jest stały dostęp do świeżej wody. Nasze uwielbiają także jogurty, kefiry i mleczne przekąski.
Whippet w dobrej formie, przez wielu uważany jest za chudzielca, ale prawidłowo żywiony, właśnie ze względu na swoją budowę, jest po prostu smukły.
Niekiedy mogą wystąpić niespodziewane biegunki, ale często, przy wrażliwym egzemplarzu są wynikiem stresu.
PUPIL: Jak je pielęgnować?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Krótka sierść szybko wysycha i nie gromadzi kurzu, a rodzaj włosa jakim jest pokryty ułatwia utrzymanie psa w czystości. Pielęgnacja ogranicza się do przetarcia psa rękawiczką albo gąbką, obcięcia pazurów oraz wyczyszczenia zębów, chociaż kąpiel od czasu do czasu w dobrym szamponie i z dobrą odżywką nie zaszkodzi.
Whippet czyści się sam: liże łapy, wyciera pyszczek, a jeżeli są w domu dwa psy, to zachowują się jak koty, tj. myją nawzajem.
Jednak, nie ma co ukrywać, tak jak każdy pies – gubi włos. To są sztywne, krótkie igiełki, które wbijają się jak szpilki i wszędzie. Ich sierść jest jak barometr, tj. przy dobrym jedzeniu, dobrej kondycji i dobrym zdrowiu lśni jak lustro. Wtedy też jej wypadanie nie jest aż takim kłopotem.
Zaletą whippeta jest brak psiego zapachu, pies przesiąka zapachami domu.
PUPIL: Czy występują u nich jakieś choroby częściej niż u innych ras?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Kiedyś ta rasa należała do długowiecznych. Nasz Aluś żył 18 lat bez tygodnia i był prawdopodobnie najdłużej żyjącym whippetem w Polsce. Wiele psów z naszej hodowli żyło 16-17 lat. Obecnie ta średnia wieku bardzo się obniża.
Whippety nie są rasą obciążoną genetycznie. Trzecia powieka, dysplazja, problemy z oddychaniem, co wśród innych ras jest częstym problemem – tu nie występuje. Pomocnym „narzędziem” przy planowaniu krycia jest przeprowadzanie badań serca, oczu i dobór tylko zdrowych rodziców.
Co jeszcze trzeba wiedzieć decydując się na psa tej rasy?

Fot. Hodowla Lazarus
To wrażliwa rasa, nie powinno się na nie krzyczeć. Najlepszym efektem wychowawczym jest nagradzanie i chwalenie. Jeśli karanie to przez ignorację – odwrócenie się plecami, bez kontaktu.
Ważną, choć nie zawsze przez hodowców przekazywaną informacją jest to, że na posiadanie chartów lub ich mieszańców potrzebne jest zezwolenie. Jest to dokument obowiązkowy, określony przez Ustawę z dnia 13 października 1995 r. – Prawo łowieckie. Załatwia się to w Urzędzie Miasta/Gminy w Wy- dziale Ochrony Środowiska, na podstawie wniosku właściciela i po uiszczeniu opłaty skarbowej.
PUPIL: Co Pani najbardziej w nich lubi?
Katarzyna i Wojciech Lazar: Whippety wiele dla Nas znaczą i zawsze będą znaczyć. Dostarczają nam mnóstwo radości, są niewątpliwie najwspanialszą odskocznią od problemów życia codziennego. Zawsze można liczyć na ich przyjacielskie spojrzenie i najufniejsze przytulenie na świecie. Na słodki pyszczek, który wetkną pod pachę i nochal, którym będą “wiercić” dziurę, dopóki nie przytulą się całym ciałkiem do człowieka.
PUPIL: Dziękuje za rozmowę.