Owczarek niemiecki, to pies zrównoważony, pewny siebie, oddany swojemu panu i łagodny – o ile nie zostanie sprowokowany. Charakteryzuje go również odwaga, czujność i podatność na szkolenia. Wszystkie te cechy sprawiając, że spełni się zarówno w roli psa do towarzystwa, obronnego, policyjnego jak i pasterskiego. Czy owczarek niemiecki jest psem dla każdego? Wszystko co warto wiedzieć o tej rasie w artykule.
Owczarek niemiecki – trochę historii
Pierwszy wzorzec rasy owczarka niemieckiego powstał na podstawie propozycji autorstwa Artura Mayera i Maxa von Stephainza. Został on przyjęty w roku 1899 na pierwszym Zgromadzeniu Ogólnym Stowarzyszenia Owczarka Niemieckiego (w skrócie „SV”) we Frankfurcie nad Menem.
Od tego czasu kilkakrotnie wprowadzano zmiany. Planowa hodowla owczarka niemieckiego miała na celu uzyskanie doskonałego psa użytkowego. Dlatego już jej pierwszy wzorzec oprócz wyglądu opisywał również cechy użytkowe.
Owczarek niemiecki jaki ma charakter?
Jest to pies wszechstronnie użytkowy, sprawdza się w każdej dziedzinie życia. Może zostać rodzinnym pupilem lub intensywnie pracować w skrajnie wymagających warunkach i odpowiedzialnych służbach.
Jest doskonałym stróżem domu. Lubi wspólne zajęcia, zabawy, spacery. Najlepiej mu będzie w domu z ogrodem, ale w mieszkaniu również nie będzie stwarzał problemów, jeśli wystarczająco zadba się o jego spore potrzeby ruchowe i psychiczne.
Jest to rasa, która wymaga socjalizacji i szkolenia od wieku szczenięcego. Jest pojętnym psem z ogromną chęcią do nauki i służenia człowiekowi. Pozostawiony sam sobie może przejawiać niepożądane zachowania, na przykład atakowanie rowerzystów, samochodów, ludzi, a nawet agresję.
Potrzebuje wyzwań i zadań do wykonywania. Jest bardzo wszechstronny dlatego właściciel z łatwością znajdzie dla niego satysfakcjonujące zajęcie.
Doskonale sprawdza się w różnych dziedzinach życia:Pies służbowy, patrolowy, wojskowy, tropiący, poszukujący narkotyków, materiałów wybuchowych, zaginionych lub zasypanych osób, przewodnik niepełnosprawnych, stróż i obrońca. Święci triumfy w każdym psim sporcie, często jest wykorzystywany w produkcjach filmowych na całym świecie.
Owczarki niemieckie cieszy się ogromną popularnością, dlatego też często zdarzają się psy, rozmnażane przypadkowo, przez hodowców bez uprawnień. U takich mogą pojawić się nietypowe cechy na przykład agresja, nadmierna pobudliwość, lękliwość, zaburzenia zdrowotne lub behawioralne.
Umaszczenie owczarków niemieckich
Zdjęcia: Hodowla Bati-Kora Autor: Pracownia Fotograficzna Katarzyna Bemben
Czarna z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Jednolicie czarna lub szara, śniada, czaprakowa – z maską.
Mała, nierzucająca się w oczy, biała plamka na piersi i jaśniejsza maść na wewnętrznej stronie nóg dopuszczalne, ale niepożądane.
Nos zawsze czarny, bez względu na umaszczenie.
Brak maski, bardzo jasne oczy, jasne lub białe znaczenia na piersi i wewnętrznej stronie nóg, jasne pazury lub rudy koniec ogona należy oceniać jako niedostatki pigmentacji.
Podszerstek w odcieniu jasnoszarym.
Niedopuszczalna maść biała.
Owczarek niemiecki – wzorzec
SZATA: Owczarki niemieckie hodowane są w dwóch odmianach – krótkowłosej i długowłosej, w każdym przypadku z podszerstkiem.
Odmiana krótkowłosa: włos pokrywowy bardzo gęsty, nadzwyczaj twardy i przylegający. Na głowie, uszach, przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Nieco dłuższy i bardziej obfity na szyi, tylnych stronach kończyn przednich powyżej nadgarstka; na tylnych stronach ud tworzy umiarkowanie obfite portki.
Odmiana długowłosa: Włos okrywowy dłuższy, miękki, nieprzylegający, dłuższy włos na uszach i kończynach, obfite portki, obficie owłosiony ogon, z wiszącym włosem. Na głowie, wewnątrz uszu, na przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Dłuższy i bardziej obfity na szyi, niemalże tworzy kryzę. Pióra na tylnych stronach kończyn przednich do nadgarstka, wyraźne portki na tylnych stronach ud.SYLWETKA: Jest średniej wielkości, o nieco wydłużonej, lecz zwartej sylwetce, dobrze umięśniony i suchy.
WYMIARY:
PSY: Wysokość w kłębie 60 do 65 cm, waga 30 do 40 kg.
SUKI: Wysokość w kłębie 55 do 60 cm, waga 22 do 32 kg.
OGON: Sięga co najmniej do stawu skokowego, ale nie dalej niż do
Zdjęcie: Hodowla Bati-Kora, Autor: Pracownia Fotograficzna Katarzyna Bemben
połowy długości śródstopia. Noszony szablasto, w ruchu i przy pobudzeniu może być wzniesiony wyżej, ale nie powyżej linii grzbietu. Sierść na spodniej stronie ogona nieco dłuższa. Jakiekolwiek zabiegi chirurgiczne, mające na celu korekcje ogona, są zabronione.KOŃCZYNY PRZEDNIE: Oglądane z każdej strony proste, widziane z przodu – idealnie równolegle.
Łopatka i ramię: Jednakowej długości, mocno związane z tułowiem potężnymi mięśniami. Kąt w stawie barowym wynosi ok. 90 stopni (idealnie), w praktyce do 110 stopni.
Łokcie: Nie mogą być wykręcone na zewnątrz, ani do wewnątrz, tak w postawie, jak i w ruchu, ani podstawione pod tułowiem.
Podramię: Proste, suche, dobrze umięśnione, równoległe jedno wobec drugiego.
Śródręcze: Jego długość wynosi około 1/3 długości podramienia; jest nachylone względem niego pod kątem 20 do 22 stopni. Śródręcze zbyt skośnie ustawione (ponad 22 stopnie) lub zbyt pionowe (mniej niż 20 stopni) jest wadliwe, ponieważ zmniejsza wytrzymałość.
Łapy: Zaokrąglone, zwarte i dobrze wysklepione, opuszki mocne, niepopękane, pazury mocne i ciemne.
KOŃCZYNY TYLNE: Trochę odstawione do tyłu, oglądane z tyłu – równolegle
względem siebie.
Udo i podudzie: Mniej więcej tej samej długości, tworzą kąt około 120 stopni; kończyny mocne i dobrze umięśnione.
Staw skokowy: Mocny i wyraźny.
Śródstopie: Pionowe.
Łapy: Zwarte, lekko wypukłe, opuszki twarde i ciemne, pazury mocne, ciemne i wysklepione.
USZY: Średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równolegle wobec siebie. Uszy załamane na końcach lub obwisłe są wadliwe.
NOS: Zawsze czarny.
OCZY: Średniej wielkości, kształtu migdała, trochę skośnie ustawione, nie wyłupiaste, możliwie jak najciemniejsze. Oczy jasne, o przeszywającym spojrzeniu niepożądane, gdyż zmieniają wyraz psa.
SZYJA: Mocna, dobrze umięśniona, bez podgardla. Ustawiona pod kątem około 45 stopni w stosunku do linii grzbietu.
GŁOWA: Klinowata, proporcjonalna do tułowia. Jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie. Jest sucha i umiarkowanie szeroka między uszami. Nie może być ani ciężka, ani zbyt długa. Czoło, oglądane z przodu i z boku, jest tylko trochę zaokrąglone, bruzda czołowa jest nieznaczna lub zupełnie niewidoczna. Mózgoczaszka i trzewioczaszka są tej samej długości. Szerokość mózgoczaszki mniej więcej równa jej długości, a oglądana z góry zwężą się równomiernie w kierunku kufy. Stop łagodny, a nie ostro zaznaczony. Kufa klinowata, szczęki mocne, grzbiet nosa prosty; niepożądany wygarbiony ani wklęsły. Wargi suche, przylegające, ciemne.
Oficjalna akceptacja owczarków niemieckich długowłosych nastąpiła dopiero 1 stycznia 2011 r. Obecnie oba typy (odmiana długowłosa i odmiana krótkowłosa) są oceniane na podstawie jednego, spójnego wzorca, który szczegółowo opisuje dopuszczalne rodzaje szaty.
Źródło: http://www.zkwp.pl/zg/wzorce
Rozmowa z Mirosławem Łukasikiem i Jolą Łukasik z Hodowli Owczarków Niemieckich Bati-Kora
Zdjęcia: Hodowla Bati-Kora Autor: Pracownia Fotograficzna Katarzyna Bemben
PUPIL: Dlaczego zdecydowaliście się na hodowlę psów rasy owczarek niemiecki?
Mirosław i Jola: Zaczęło się od kupna suczki – szczeniaka “owczarka niemieckiego”. Nierasowego, ale znaliśmy rodziców młodej. Sunia była wyjątkowo mądra i inteligentna, bardzo dobrze dogadywała się z dziećmi. Kiedy zauważyliśmy, że zaczęła podupadać na zdrowiu (miała wówczas 12 lat) zaczęliśmy zastanawiać się nad kupnem szczeniaka, ale tylko i wyłącznie owczarka niemieckiego z hodowli zarejestrowanej w ZkwP (FCI) w Polsce. Nie wyobrażaliśmy sobie żadnej innej rasy. Jak wcześniej wspomniałem – Kora – nasza sunia była psem tak inteligentnym i mądrym, dlatego hodowca, od którego kupiliśmy pierwszego szczeniaka (i później pozostałe) zaczął nas namawiać do wystawiania psów na wystawach. I tak to się właśnie zaczęło. Pies i suczka zdobyli uprawnienia: pies – reproduktor, a sunia – suka hodowlana.
Nazwa hodowli Bati-Kora, to imiona naszych dwóch pierwszych psiaków, czyli Batiseter irlandzki, Kora – owczarek niemiecki.
P: Jakie są owczarki niemieckie? Są to psy stworzone do pracy.
MiJ: Bardzo inteligentne, spostrzegawcze, z łatwością się uczą, są świetnymi tropicielami. Chętnie podporządkowują się właścicielowi. Psy mają silniejszy charakter, natomiast suczki są bardziej uległe.
P: Co najbardziej w nich lubicie?
MiJ: My kochamy je za wszystko – po prostu. One nie dadzą się nie kochać, są najwierniejszymi przyjaciółmi. Nie potrafimy powiedzieć, co ich najbardziej lubimy. My je wszystkie, po prostu, kochamy (10 sztuk).
P: Na co trzeba zwrócić szczególną uwagę decydując się na psa tej rasy?
MiJ: Decydując się na owczarka należy pamiętać, że psy tej rasy źle znoszą samotność. Potrzebują stałego kontaktu z człowiekiem. Właściciel powinien być w stosunku do niego nieustępliwy, stanowić dla niego autorytet i pozytywnie go motywować. Pies do rozwoju potrzebuje rygoru. Źle prowadzony i źle wychowany, może być kłopotliwy. Właścicielem owczarka musi być osoba konsekwentna, zrównoważona, mieć podstawową wiedzę o psach i trochę żyłkę sportowca. Pamiętać należy żeby psa do roku nie forsować.