Strefa Twojego pupila - nowości i porady dotyczące zwierząt domowych

Szczeniak. Wychowanie w bliskości

Szczeniak. Wychowanie w bliskości

To, jak wygląda życie ze szczeniakiem, mam przerobione na świeżo – moja nowa miłość na imię ma Deethra. Prawdę mówiąc, nasze początki nie były różowe – Deethra jadła zabawki mojej córki, ciągnęła na smyczy i próbowała atakować moje nogi… Dziś jest moją dumą.

„Szczeniak. Wychowanie w bliskości”

Autor: Magdalena Łęczycka-Mrzygłód

Wydawnictwo: Chcę Robię Mam!

 

 

Włożyłam w nią ogrom pracy i teraz zaczyna się to spłacać: w domu jest spokojna, na zewnątrz – aktywna i odważna; potrafi ładnie iść na smyczy, a zawołana wraca (dzięki temu na spacerach mogę puszczać ją luźno, co procentuje na co dzień – jest stabilna, bo spełniona); od niedawna umie również odpoczywać w nowych dla niej miejscach.  Nasza wspólna historia jest żywym dowodem na to, że rozumienie: obserwacja, komunikacja i elastyczne działanie, adekwatne do sytuacji, w jakiej jest pies, naprawdę ma sens. Deethra nauczyła mnie wiele – tak samo zresztą jak wszystkie wcześniejsze moje psy. Tym dzielę się w tej książce.

 

 

Fragment książki

 

Przypomnij sobie siebie z okresu dzieciństwa i spójrz na siebie tu i teraz. Na pewno zauważysz, jak doświadczenie życiowe Cię ukształtowało. Twoje dzisiejsze strategie reagowania zależą od predyspozycji, z jakimi przyszedłeś/przyszłaś na świat, zależą od wychowania i atmosfery, w jakiej dorastałeś/dorastałaś, od wartości, jakie przekazali Ci rodzice/opiekunowie – od tego, jak podchodzili do różnych spraw. Na to, z jakim nastawieniem dziś odbierasz świat i na niego reagujesz, ma wpływ jeszcze jedna ważna osoba – Ty. Nie masz stuprocentowego wpływu na to, co Cię spotyka. Ale masz wpływ na to, jak do tego podchodzisz: czy widzisz problem (kłopot, blokadę), czy widzisz wyzwanie (bodziec do zmiany i rozwoju). To drugie podejście pozwala świadomie kształtować własną rzeczywistość na tyle, na ile jest to możliwe. Zastanówmy się więc, co się przydaje w życiu z psem! Moim zdaniem:

UMIEJĘTNOŚĆ NABIERANIA DYSTANSU, by zobaczyć rzeczywistość taką, jaką jest – pozwala zrzucać często błędną perspektywę oczekiwań wobec otoczenia i dostrzegać realia oraz własny wpływ na to, co się wydarza.

CIEKAWOŚĆ – jeśli jesteś ciekawy/ciekawa, dlaczego z psem dzieje się coś trudnego, masz w sobie potrzebę szukania źródła jego trudności (i nie przypisujesz mu winy za niepożądane zachowania). Dzięki temu uruchamiasz w sobie chęć udzielenia mu pomocy (zamiast karania go za zachowania, których nie akceptujesz).

KONSEKWENCJA – jeśli jesteś konsekwentny/konsekwentna, czyli dbasz o rutynę dnia codziennego, jesteś dla psa przewidywalnym, stabilnym, poukładanym i bezpiecznym przewodnikiem. Pies może się wówczas na Tobie oprzeć i  z mniejszym lękiem doświadczać świata.

ELASTYCZNOŚĆ – rozumiem ją jako umiejętność odpuszczania (sobie i psu) lub zmiany kierunku myślenia czy metody pracy z psem, gdy dotychczasowe starania nie przynoszą rezultatów.

OTWARTOŚĆ – bycie elastycznym wiąże się z otwartością na konstruktywną krytykę, opinie czy wiedzę. Chodzi o to, by mieć w sobie gotowość poznania cudzej perspektywy, zaakceptowania jej, przefiltrowania przez siebie, by następnie w zgodzie ze sobą podjąć decyzję na temat własnego psa. Chcę przez to powiedzieć, że książek, programów, teorii, metod na temat wychowania psa znajdziesz wiele. Sztuką jest zapoznać się z nimi i świadomie stanowić o własnej psio-ludzkiej relacji, z gotowością na konsekwencje własnych decyzji. Szukaj tego, co czujesz, że Cię wspiera – to podejście jest mi bliskie.

WYOBRAŹNIA – wyobraźnia łączy się z elastycznością w myśleniu. Gdy uruchomisz w sobie ciekawość; gdy zrozumiesz komunikację psa; gdy będziesz przewidywać psi tok myślenia i jego reakcje, odkryjesz, że nie potrzebujesz tak wielu rad i opinii od innych na temat wychowania psa, bo sam/sama generować będziesz rozwiązania najlepiej dopasowane do własnego psijaciela i Waszej sytuacji.

ASERTYWNOŚĆ – to umiejętność stawiania innym granic, tak aby zadbać o (własne i psa) poczucie bezpieczeństwa. Warto szanować i nie nadużywać siebie i psa. Przykładowo: mówić „nie”, gdy ktoś chce pogłaskać Twojego psa, jeśli on takich kontaktów się boi.

UFNOŚĆ – nie postrzegam jej jako kontry do asertywności, jako bycia na „tak”. Myślę tu o zaufaniu do siebie i do psa, o zaufaniu mądrym, adekwatnym, nie ponad miarę – bo pies to pies (ma zęby, instynkt, swoje potrzeby i ograniczenia). Warto w bezpiecznych warunkach sprawdzać, na co pies jest gotowy, i jednocześnie lepiej zapobiegać różnym zachowaniom/sytuacjom, niż potem narazić siebie i psa na kłopoty.

MOTYWACJA – przydaje się, żeby się rozwijać, by mieć radość zadania, jakim jest wychowanie psa. Dzięki niej i polityce drobnych sukcesów można osiągnąć bardzo wiele!

WYTRWAŁOŚĆ – gdy efektów pracy nie widać od razu, łatwo o zniechęcenie. Wtedy dobrze poprosić o pomoc wytrwałość. Jak? Każdemu pomaga coś innego. Mnie: trenowanie wspólnie ze znajomymi, regularne zapisywanie się na zawody lub warsztaty, uświadamianie sobie efektów oraz ufność w proces, skupienie na tym, co mam do zrobienia teraz.

CIERPLIWOŚĆ – kto choć raz spędzał czas z maluchami, wie, co mam na myśli. W skrócie: pies to tylko pies, a szczeniak to pies o małym doświadczeniu i nieskończonej ciekawości świata. Zanim ogarnie zasady, nauczy się ważnych zachowań, upłynie wiele czasu… Pamiętaj – okres szczenięctwa to okres przejściowy!

AKCEPTACJA – „akceptuję” znaczy dla mnie „rozumiem i uznaję, że tak myślisz, czujesz, postrzegasz, robisz”. Nie równa się jednak zgodzie na to, by to dotyczyło mnie; nie oznacza zgody na przekraczanie moich granic. Mogę akceptować, że mam agresywnego psa (bo takie ma predyspozycje, wzmocnione strategie postępowania), lecz nie oznacza to zgody, by pies rzucał się na ludzi i zwierzęta („Bo taki jest”). Akceptacja faktu, że mam psa, który używa komunikacji agresywnej, oznacza, że widzę wyzwanie i podejmuję je – szukam rozwiązań.

WYBACZANIE – umiejętność wybaczania sobie i psu wiąże się z niewymaganiem od siebie czy psa ponad miarę oraz ze zgodą na to, że jesteśmy nieidealni. Popełniamy błędy. Zawsze można coś lepiej!

ODPOWIEDZIALNOŚĆ – jako opiekun biorę odpowiedzialność za psa. Nie tylko za czynności opiekuńcze (dach nad głową, karmienie, leczenie), lecz także za jego wychowanie, szkolenie; za to, jak zachowuje się wobec innych psów i osób.

 

Do zdobycia książki!!!

Wydawnictwo Chcę Robię Mam! ufundowało dla Was książki „Szczeniak wychowanie w bliskości ”.

Więcej szczegółów znajdziecie na pupilowym profilu FB